به گزارش گروه ترجمه خبرگزاری «حوزه» به نقل از cnn، کشور هندوستان ۲۲ زبان رسمی دارد اما زبیابی بسیاری از این زبان ها در نوشتار بیشتر از شنیدن به چشم می خورد.

با این حال هنرمندان خوشنویس کمی باقی مانده اند که در زیر مناره های مساجد این کشور به خطاطی و هنرنمایی مشغول باشند. قمر داگار خوشنویس مشهور و شناخته شده ای در دهلی نو می باشد که سعی دارد در عصر دیجیتال، این هنر قدیمی و رو به منسوخ شدن را همچنان زنده باقی نگه دارد.

قمر می گوید: هند زمانی مرکز خوشنویسی فارسی – عربی، سانکسریت، پاری و بسیاری از خوشنویسی های باستانی در متون مختلف بود.

به گفته داگار، کتابفروشی های زبان اردو در بازار دهلی قدیمی نمونه های خوشنویسی قدیمی و فوق العاده زیادی دارند که کسی به آن ها توجه نمی کند. بسیاری از آن ها متون مذهبی را به خوشنویسی نوشته اند و بیشتر به منظور نشان دادن ارادت نویسنده به یادگیری به نگارش درآمده اند. داگار می گوید در تلاش است که هنر خوشنویسی را که در هند رو به ناپدید شدن است حفظ کند.

داگار توضیح می دهد: خوشنویسی یک عمل معنوی است  زیرا به فرد اجازه می دهد تا از طریق این رسانه ، خود را درک کند و به سطح نظم و انضباط در وجود خود کمک کند.

داگر از یک سبک انتزاعی - به نام خوشنویسی تصویری - استفاده می کند که از حروف و تصاویر استفاده می کند تا درک شخصی وی از کلمات به تصویر کشیده شود.

او می گوید این کار واقعاً به نوعی به اشتراک گذاشتن زندگی من است، چگونه به چیزها نگاه می کنم و اینکه چه احساساتی دارم. زیرا هنر تماما درباره احساسات است.

داگار قصد دارد از معیشت خوشنویسان باقیمانده دهلی نیز محافظت کند. او سازمانی به نام اعتماد خوشنویسی خلاق قلمکاری ایجاد کرده، که فضایی در اختیار هنرمندان می گذارد تا کارهایشان را به اشتراک بگذارند. در سال ۲۰۱۷ او جایزه ناری شاکتی را دریافت کرد که بالاترین افتخار غیرنظامی یک زن در هند است.

این هنرمند خوشنویس همچنین می گوید که قصد دارد با برگزاری کارگاه های آموزشی برای جوانان دانش خود را به نسل آینده منتقل کند.